Wpływ kwasu mrówkowego na mikroflorę

Rekomendowane produkty:
Wodorotlenek sodu; Dekstroza; Kwas mrówkowy; Mrówczan wapnia; Glikol propylenowy; Dichlorometan; Kwas amidosulfonowy; Wodorotlenek potasu
Jak zamówić Star Grace Mining ze strony internetowej:
Wyślij zapytanie i potwierdź Czystość plus Rynek docelowy → Star Grace potwierdź Cena plus Czas realizacji → Zorganizuj produkcję → Odbierz próbkę i przetestuj → Dostarcz ładunek do klienta → Klient Odbierz określony towar

Wyślij zapytanie

KWAS MRÓWKOWY COA

Opis

Kwas mrówkowy
MmolekularnyWosiem	46.03
Gęstość	1,22 g/cm³
Wygląd	Bezbarwna przezroczysta ciecz wydzielająca dym o silnym ostrym zapachu
TheEefektFormicznyAcid naMmikroflora	Działanie przeciwbakteryjne kwasu mrówkowego, podobnie jak innych kwasów tłuszczowych, wynika z dwóch efektów, jednym jest efekt stężenia jonów wodorowych, a drugim jest selektywny wpływ niewolnych kwasów na bakterie (Woolford, 1984). W tej samej serii kwasów tłuszczowych wpływ stężenia jonów wodorowych maleje wraz ze wzrostem masy cząsteczkowej, ale zwiększa się działanie przeciwbakteryjne. Ta właściwość może co najmniej wzrosnąć do kwasu C12. Ponadto szczepy bakteryjne Bacillus subtilis, B. pumilis i B. brevis mogą również rosnąć w 4,5 ml/kg kwasu mrówkowego. Obecność i aktywność drożdży w kiszonce jest niepożądana. W warunkach beztlenowych drożdże fermentują cukry w celu uzyskania energii, produkcji etanolu i redukcji suchej masy. Beck (1968) stwierdził, że kwas mrówkowy ma znaczący wpływ hamujący na Clostridium i bakterie jelitowe, ale siła tego efektu zależy od stężenia użytego kwasu. Niskie stężenia kwasu mrówkowego faktycznie sprzyjają wzrostowi niektórych różnych bakterii. Chamberlain i Quig (1987) wykazali, że w hamowaniu enterobakterii dodanie kwasu mrówkowego obniżyło pH, ale nie zmniejszyło liczby enterobakterii. Zamiast tego szybki wzrost bakterii kwasu mlekowego hamował enterobakterie, ponieważ kwas mrówkowy miał mniejszy wpływ na enterobakterie niż bakterie kwasu mlekowego.